Հայերեն բացատրական բառարանում ողորմություն բառը բացատրվում է իբրև «գթություն, կարեկցանք, ողոքանք»։ Սակայն Աստվածաշնչի մեջ և քրիստոնեական ընկալմամբ ողորմությունը ավելին է քան պարզ կարեկցանքը, կամ գթությունը։ Ողորմությունը Աստծո անձնվեր և զոհաբերվող սիրո դրսևորումն է։
Ուրեմն, երբ աղոթում ենք «Տեր, ողորմի՛ր մեզ», չի նշանակում որ խնդրում ենք, որպեսզի Աստված կարեկցի և խղճա մեզ։ «Տէ՛ր ողորմեա» աղոթելիս՝ խնդրում ենք Աստծուց, որ Նա իր անսահման սիրով և բարությամբ մեզ պարուրի, օգնության հասնի մեզ, լսի և ընդունի մեր աղոթքները։ Խնդրում ենք. «Տե՛ր, մեզ ևս հաղորդակից արա՛ աստվածային սիրուդ և Ամենասուրբ Երրորդության ընդունելությանը»։
